Bogota - Miami - Huissen

Back in Holland, gelukkig stond mij een geweldig en warm ontvangst te wachten:) Gracias a todos!

12 juni 2013, een legendarische datum, want daar stond ik dan als onschuldig knulletje met mijn bepakte rugzak op het Amsterdamse Schiphol bij de verkeerde gate/poort te wachten. Gelukkig verliep alles uiteindelijk goed af en kon ik toch weg. Inmiddels voel ik mij een stuk volwassener, zelfstandiger, geduldiger en wellicht iets verstandiger, want immers zonder geduld in Zuid-Amerika word je gek!

Ditmaal begin ik met een anekdote.
In Bogota heb ik nog even een rush door 3 museums (jaja CULTUUR) gedaan, totdat ik 2 verdiepingen zag met parquedora, waar ik natuurlijk getriggerd door was, mooi nog wat interessante dingen over parken! Het was echter wel in een kelder, maarja toch maar even een kijkje wagen. Ik verheugd op een expeditie over parken o.i.d. en ja hoor was het de parkeergarage.. Een klein vertaalfoutje gemaakt;)
Overigens ook nog een andere vergissing gemaakt, een halve kip besteld, wat toch net iets meer was dan ik dacht. Maargoed, lekker was het in ieder geval wel, het belangrijkste! Een lulada drankje erbij, een of andere vrucht, weer een dag voorbij en weer een stapje dichterbij de lage landen. Mijn maag was in de war en overstuur door deze gedachte, dus snel afleiding gezocht en toen maar even uitgeweest 's avonds!
Verder heb ik nog met een meisje van couchsurfen afgesproken voor een Colombiaans bakje koffie om vervolgens een bezoek te brengen aan Monserrate, een kerk boven op een berg met een daverend uitzicht over de gehele stad. Een laatste impressie gekregen van de gigantische stad!

Zoals ik mijn reis begonnen was met een foutje leek mij het 'grappig' om op die manier mijn reis te beeindigen. In Bogota had ik namelijk weer hetzelfde. Ik was aan het wachten bij poort 27 voor NATIONALE vluchten, handige Harry! Gelukkig had ik het op tijd door en was er geen paniek. Tranquilooo! Wel even een vreemd gevoel ging er door mijn lijf, weg uit Zuid-Amerika.. verder weg van Yari:( maar wel weer op naar een nieuw avontuur.

Miamiiii
De onrealiteit van de Miami films is een feit. Het zijn een stelletje aristocraten daar. Dit neemt echter niet weg dat men onvriendelijk is. Het tegendeel bewijst zichzelf, men stopt de auto als je wil oversteken, mogelijkerwijs om met hen auto te pronken, maar ik bekijk het liever positief en zie het als een welgemeend gebaar.
Op het vliegveld in Miami een heel interview gehad, "wat doe je? werk je?" Blablabla, boring!! Na een halfuur gezwam kon ik eindelijk Miami in. Mijn ogen keken mijn pupillen uit, ik was verbaasd over de stad, dikke panden, zieke auto's als porsches, ferrari's, dodges en noem maar op en natuurlijk niet te ontbreken, belachelijke boten.. te luxe! De Amerikaanse flappen fladderen in het rond. Helaas onbereikbaar voor mij, maar geld maakt niet gelukkig, een gezegde die ik na deze reis in mijn hersencellen houd.
Ik was uiteindelijk rond half 4 's middags in het hostel en meteen dus naar Miami South Beach gegaan en daar opnieuw vol verbazing gekeken naar de enorme jachten, als de bliksem vliegende speedboten en de meest gruwelijke jetski's.
Wolkenkrabbers schieten de grond uit als Hollandse bloemkolen. Het lijkt wel onkruid, je vindt het overal en waar een plekje vrij is verschijnt een nieuwe, wonderbaarlijk.
The mover, een heus ontwikkeld metrosysteem, gratis, hypermodern met wifi aanwezig, snel en erg handig om je door de stad te vervoeren. Het zicht over de stad mag er trouwens ook wezen!

Burger King, een fastfood shop die je natuurlijk niet mag missen. Waarom niet? For the refill, yeah!! Even het gevoel te pakken nemen van de zo befaamde refill, en ja, het is fijn als je dorst hebt. Voor mij was het echter meer een stoer gevoel om mijn glas opnieuw te vullen. Dit verklaart meteen waarom er soms monsters op straat lopen, monsters in de vorm van meer dan 200kg.
Cruella de vil, oftewel een booaaardige heks heeft gedurfd om mij en mijn kamergenoten uit mijn benodigde 9-10 urige slaap te houden. Wat voor een toveruitspraken ze allemaal deed, geen idee maar ze zeverde uren tegen zichzelf in haar slaap. Haar lucht was ook niet echt aangenaam, sterker nog ze pleegde een aanval op mijn reukorgaan. Een aanval die niet te blokkeren of te bestrijden was. En om de nacht nog plezanter te maken was er een snurker aanwezig, een rampzalige nacht dus.

Met 2 franse meisjes een biketour door Miami gedaan, toch wat cultuur in deze stad opgepikt. Ook nog met een vrouw(37) van couchsurfing afgesproken, even een pintje gedaan in een grote gezellige winkelstraat waar 's avonds veel beweging is. Van breakdancers tot clownacrobaten. Nog wat tips gekregen om bepaalde plekken te bezoeken, erg aardig.
Samen met een gast uit Uruguay naar een botanische tuin geweest, helaas viel deze tuin echter iets tegen.. maarja de magische orchideeën uit Quito waren ook moeilijk te overtreffen.

De laatste nacht nog even van hostel gewisseld, omdat ik 1 nacht te weinig had geboekt.. en anders mij 37 dollar per nacht werd aangesmeerd, schobbejakken!Mijn rugzak/bodybag, die inmiddels flink is aangekomen, maar liefst 9 kilo meer dan toen ik startte. Uiteraard het laatste uurtje nog even genoten van de zon, die mij tijdens mijn hele reis veel plezier heeft opgeleverd. Helaas nog wel wat waardevolle spullen kwijtgeraakt, maargoed..

Slapen op de laatste zaterdagavond? Was ik verliefd, niet goed wijs, ziek of werkelijk zo moe van al het gezwem?? Gelukkig wekte een paar Argentijnen mij en overtuigden mij om toch even het nachtleven van Miami te testen. En natuurlijk, goed bevallen! Dus ook zondag een mooi 'eindfeest' gehad in een van de betere clubs in Miami, toplocatie, chique decoratie, met meerdere zalen, lounges en danseressen. Met 2 Australische uitgeweest, die ik pas die avond had ontmoet, maar een goede afsluiter van mijn succesvolle trip. Chapeaux!

Muziek, een onmisbaar element gedurende mijn reis. Aangezien mijn geduld regelmatig op de proef werd gesteld is een muziekje altijd plezant. Mocht men ooit gaan reizen vergeet dit dus niet!!
Inmiddels ben ik dus weer in Nederland, sip, traan. Nee hoor, fijn om velen weer te zien, erg gezellig! Wat mij nu slechts rest, is rust!

Als laatste dank ik iedereen voor het lezen en het reageren op mijn verhalen. Hopelijk heb ik jullie niet alleen lekker gemaakt met mijn reisverhalen, maar ook wat bij kunnen brengen over de cultuur, natuur en geschiedenis van Zuid-Amerika.

Hasta luego y tal vez hasta pronto:)
ps. Tot ziens en misschien tot gauw!

Saludos, cheers, ciao, doeiiiii
x Mau