Ciao America del sur! :(
Door: Mau
Blijf op de hoogte en volg Maurice
17 Februari 2014 | Colombia, Bogota
Dag vriendjeees en vriendinnetjeees, dat was Zuid-Amerika dan alweer... Tot de volgende keer maar weer!
Het kaarsje brandt immers zijn laatste lichturen in Zuid-Amerika, de koek is op, het is tijd voor vakantie in Nederland, even bijkomen van alle hectiek. Alhoewel eerst nog even een korte vakantie in MIAMI!!
Een pracht van een avontuur heb ik hier mogen beleven, alleen of samen met nieuwe amigos en amigas. Woorden van troost hou ik niet van, alhoewel ik dit magnifieke continent zeker ga missen..
Taganga
Louter plezier gehad in dit kleine dorpje, veel gezwommen, gechild en uitgeweest. Onder andere de piraat uitgehangen en een catamaran geenterd. Mijn longen werden wel op de proef gesteld, maar volgens mij zijn ze nog kerngezond.
Niet te vergeten dat ik daar een heerlijke, perfect gebakken verse vis (zeebaars) uit de Caribische zee op heb. Een vis die smelt op je tong, mmmh. Waarschijnlijk een aantal uur geleden gevangen, aangezien Taganga o.a. een visstad is.
Uiteraard nog even goed genoten van de Colombiaanse cultuur dezer dagen. En ja onder cultuur valt ook uitgaan, champeta, rumba en reggaeton dansen met Colombiaanse, geweldig! Reggeaton houdt in: schudden met die billen draaien met die billen! Een kunst om naar te kijken, alsof je naar een museum gaat. En dan is dit natuurlijk wel een van de museums die mij meer aanspreekt. Prachtig om te zien.
Volgende dag afgesproken met een meisje die ik heb leren kennen die avond en veel gepraat over haar land en cultuur. Dit was namelijk nog een gemis in Colombia. Het volgende verhaal vond ik toch een van de fascinerende.
De (goed)gelovige spirituele
De kerk, een heilig gebouw in Colombia, waarbij velen zodra men het passeert een kruisje maakt. Wat ik mij altijd al heb afgevraagd waarom zovelen hier naar de kerk gaan en of men wel bekend is met de verhalen van misbruik van priesters. Wel, men is bekend met deze verhalen en ook hier gebeurt dat, echter hen reden is dat ze de kerk bezoeken, omdat ze de woorden van God willen horen. En dus niet echt stil staan om de ´´commotie´´ eromheen. Zij geloven nou eenmaal in God, ondanks dat ze merken dat er terrorisme en andere slechte dingen gebeuren. Zij geloofde voornamelijk in waarden, zoals verantwoordelijkheid, respect, betrouwbaarheid, liefde en noem maar op, indrukwekkend..
Colombia, een schitterend exotisch land, qua natuur, stranden, temperatuur, alswel het land met de schoonste vrouwen! In Cartagena toch nog een ander meisje leren kennen, Yari. Een guapa, maar vooral zo´n zacht karakter dat mij opnieuw raakte! Slechts (helaas) 3 dagen gekend, maar erg moeilijk om afscheid te nemen. Zulke warme personen hier, een knuffel een simpele aanraking, een omhelzing! Een groot verschil in het soms koude Nederland. Een van de grotere verschillen dat mij is opgevallen tijdens mijn reis in Zuid-Amerika.
Verschillende keren een aanbod tot novio (vriend) of esposo(man) hier gekregen, een beetje overhaastig, dus maar wijs afgeslagen.
Wederom veel gezwommen, o.a. in de golven waar duizenden scholen vissen in waren. Ze zwommen tegen je aan, waardoor het net voelde als een Japanse massagemanier. Overigens een aantal keer gratis massage gehad voor 1 minuut. Ook al zeg je nee op het strand, de gezettere vrouwelijke masseurs beginnen gewoon met masseren. Best relaxt, alleen na 3 keer te herhalen dat ik geen geld heb stoppen ze uiteindelijk toch. Beetje jammer!
Op een dag was ik heerlijk in de zee aan het zwemmen, totdat ik plotsraak werd aangevallen door een kreeft. Ik stond even onschuldig op de zeebodem wat kennelijk niet werd geaccepteerd. Gelukkig kwam de traumahelikopter direct en werd ik binnen enkele seconden geholpen en kon ik dus veilig en heel mijn reis vervolgen.
Bogota
Gevlogen vanaf Cartagena, slechts 1,5 uur. Het voelde gek om aan te komen in het frisse Bogota, waar helaas het vest weer aan moet en de lange broek weer gedragen mag worden. Mijn laatste bestemming in Colombia, in Zuid-Amerika. Na aankomst met een aantal Colombianen een koffie en biertje gedronken om enigszins in een goed humeur te blijven.
Dankzij wat tips van iemand via couchsurfen toch nog wat typische Colombiaanse eten op. Bijvoorbeeld: ajiaco, een zeer rijk gevulde soep, kip, stukjes rundvlees, aardappel en veel groenten. Natuurlijk geserveerd met een portie rijst, want zonder rijst is het geen maaltijd hier.
De laatste zaterdagavond in dit continent uiteraard goed afgesloten met de gasten uit Ierland. Een laatste toost uitgebracht en daarna uitgeweest in Bogota, wat weer Europees leek, ten opzichte van het tropische noorden.
Zojuist even een stadswandeling gemaakt om even wakker te worden en wat van Bogota te zien. Er was een markt gaande waarbij vele straatartiesten te zien waren en allerlei knutsel- en prutsdingetjes te koop waren. De stad is overigens mooier dan ik dacht, althans het historische gedeelte waarin ik mij bevind. Smalle straatjes met ouderwetse stenen en antieke knusse huisjes. Het weer is hier trouwens niet je-van-het, regen komt hier momenteel elke middag uit de lucht vallen, wat mij doet denken aan Nederland.
Over havensteden gesproken, Willy. Dit deed mij denken aan een eerder gehoorde uitspraak. Het schip is het veiligst wanneer het in de haven ligt, maar daarvoor zijn schepen niet gebouwd. Oftewel af en toe moet je risico´s nemen en afwijken van standaarden! En inderdaad soms word je opgelicht, maar ook hiervan leer je! Ik ben daarom erg blij dat ik de beslissing genomen heb om te reizen en raad het eenieder aan. En wie weet vervolg ik mijn reisverhalen over een x aantal maanden-jaar...
Over het klimaat in Nederland ben ik een beetje in dubio. Zullen de engeltjes toch nog hun kussens uitschudden of gaat het voorjaarszonnetje stralen als ik terugkom? Ik hoop stiekem op het laatste om niet gelijk dood te vriezen van de kou. Ik blijf tenslotte hedonistisch, zeker na deze reis! Alhoewel een dagje stuntelen op natuurijs ook wel leuk zou zijn.
Haha Irma, dat klinkt mij bekend in de oren, ´´Luuk wint´´. En ja, dezelfde reden.. maar net als jullie deed ik onnozel en liet hem altijd maar geloven dat ik het niet doorhad. Binnenkort vergezel ik jullie:)
´´What ever you decide to do, make sure it makes you happy´´
Paulo coelho
Alaaf!
Het kaarsje brandt immers zijn laatste lichturen in Zuid-Amerika, de koek is op, het is tijd voor vakantie in Nederland, even bijkomen van alle hectiek. Alhoewel eerst nog even een korte vakantie in MIAMI!!
Een pracht van een avontuur heb ik hier mogen beleven, alleen of samen met nieuwe amigos en amigas. Woorden van troost hou ik niet van, alhoewel ik dit magnifieke continent zeker ga missen..
Taganga
Louter plezier gehad in dit kleine dorpje, veel gezwommen, gechild en uitgeweest. Onder andere de piraat uitgehangen en een catamaran geenterd. Mijn longen werden wel op de proef gesteld, maar volgens mij zijn ze nog kerngezond.
Niet te vergeten dat ik daar een heerlijke, perfect gebakken verse vis (zeebaars) uit de Caribische zee op heb. Een vis die smelt op je tong, mmmh. Waarschijnlijk een aantal uur geleden gevangen, aangezien Taganga o.a. een visstad is.
Uiteraard nog even goed genoten van de Colombiaanse cultuur dezer dagen. En ja onder cultuur valt ook uitgaan, champeta, rumba en reggaeton dansen met Colombiaanse, geweldig! Reggeaton houdt in: schudden met die billen draaien met die billen! Een kunst om naar te kijken, alsof je naar een museum gaat. En dan is dit natuurlijk wel een van de museums die mij meer aanspreekt. Prachtig om te zien.
Volgende dag afgesproken met een meisje die ik heb leren kennen die avond en veel gepraat over haar land en cultuur. Dit was namelijk nog een gemis in Colombia. Het volgende verhaal vond ik toch een van de fascinerende.
De (goed)gelovige spirituele
De kerk, een heilig gebouw in Colombia, waarbij velen zodra men het passeert een kruisje maakt. Wat ik mij altijd al heb afgevraagd waarom zovelen hier naar de kerk gaan en of men wel bekend is met de verhalen van misbruik van priesters. Wel, men is bekend met deze verhalen en ook hier gebeurt dat, echter hen reden is dat ze de kerk bezoeken, omdat ze de woorden van God willen horen. En dus niet echt stil staan om de ´´commotie´´ eromheen. Zij geloven nou eenmaal in God, ondanks dat ze merken dat er terrorisme en andere slechte dingen gebeuren. Zij geloofde voornamelijk in waarden, zoals verantwoordelijkheid, respect, betrouwbaarheid, liefde en noem maar op, indrukwekkend..
Colombia, een schitterend exotisch land, qua natuur, stranden, temperatuur, alswel het land met de schoonste vrouwen! In Cartagena toch nog een ander meisje leren kennen, Yari. Een guapa, maar vooral zo´n zacht karakter dat mij opnieuw raakte! Slechts (helaas) 3 dagen gekend, maar erg moeilijk om afscheid te nemen. Zulke warme personen hier, een knuffel een simpele aanraking, een omhelzing! Een groot verschil in het soms koude Nederland. Een van de grotere verschillen dat mij is opgevallen tijdens mijn reis in Zuid-Amerika.
Verschillende keren een aanbod tot novio (vriend) of esposo(man) hier gekregen, een beetje overhaastig, dus maar wijs afgeslagen.
Wederom veel gezwommen, o.a. in de golven waar duizenden scholen vissen in waren. Ze zwommen tegen je aan, waardoor het net voelde als een Japanse massagemanier. Overigens een aantal keer gratis massage gehad voor 1 minuut. Ook al zeg je nee op het strand, de gezettere vrouwelijke masseurs beginnen gewoon met masseren. Best relaxt, alleen na 3 keer te herhalen dat ik geen geld heb stoppen ze uiteindelijk toch. Beetje jammer!
Op een dag was ik heerlijk in de zee aan het zwemmen, totdat ik plotsraak werd aangevallen door een kreeft. Ik stond even onschuldig op de zeebodem wat kennelijk niet werd geaccepteerd. Gelukkig kwam de traumahelikopter direct en werd ik binnen enkele seconden geholpen en kon ik dus veilig en heel mijn reis vervolgen.
Bogota
Gevlogen vanaf Cartagena, slechts 1,5 uur. Het voelde gek om aan te komen in het frisse Bogota, waar helaas het vest weer aan moet en de lange broek weer gedragen mag worden. Mijn laatste bestemming in Colombia, in Zuid-Amerika. Na aankomst met een aantal Colombianen een koffie en biertje gedronken om enigszins in een goed humeur te blijven.
Dankzij wat tips van iemand via couchsurfen toch nog wat typische Colombiaanse eten op. Bijvoorbeeld: ajiaco, een zeer rijk gevulde soep, kip, stukjes rundvlees, aardappel en veel groenten. Natuurlijk geserveerd met een portie rijst, want zonder rijst is het geen maaltijd hier.
De laatste zaterdagavond in dit continent uiteraard goed afgesloten met de gasten uit Ierland. Een laatste toost uitgebracht en daarna uitgeweest in Bogota, wat weer Europees leek, ten opzichte van het tropische noorden.
Zojuist even een stadswandeling gemaakt om even wakker te worden en wat van Bogota te zien. Er was een markt gaande waarbij vele straatartiesten te zien waren en allerlei knutsel- en prutsdingetjes te koop waren. De stad is overigens mooier dan ik dacht, althans het historische gedeelte waarin ik mij bevind. Smalle straatjes met ouderwetse stenen en antieke knusse huisjes. Het weer is hier trouwens niet je-van-het, regen komt hier momenteel elke middag uit de lucht vallen, wat mij doet denken aan Nederland.
Over havensteden gesproken, Willy. Dit deed mij denken aan een eerder gehoorde uitspraak. Het schip is het veiligst wanneer het in de haven ligt, maar daarvoor zijn schepen niet gebouwd. Oftewel af en toe moet je risico´s nemen en afwijken van standaarden! En inderdaad soms word je opgelicht, maar ook hiervan leer je! Ik ben daarom erg blij dat ik de beslissing genomen heb om te reizen en raad het eenieder aan. En wie weet vervolg ik mijn reisverhalen over een x aantal maanden-jaar...
Over het klimaat in Nederland ben ik een beetje in dubio. Zullen de engeltjes toch nog hun kussens uitschudden of gaat het voorjaarszonnetje stralen als ik terugkom? Ik hoop stiekem op het laatste om niet gelijk dood te vriezen van de kou. Ik blijf tenslotte hedonistisch, zeker na deze reis! Alhoewel een dagje stuntelen op natuurijs ook wel leuk zou zijn.
Haha Irma, dat klinkt mij bekend in de oren, ´´Luuk wint´´. En ja, dezelfde reden.. maar net als jullie deed ik onnozel en liet hem altijd maar geloven dat ik het niet doorhad. Binnenkort vergezel ik jullie:)
´´What ever you decide to do, make sure it makes you happy´´
Paulo coelho
Alaaf!
-
17 Februari 2014 - 12:49
Michelle:
Haha Moot, nou ik hoop nog dat de engeltjes hun witte lakens uitschudden hoor! ;) heeft toch ook wel iets magisch ondanks de kou.
Zou je nu in nederland dadelijk dikke truien nodig hebben? :p
Leuk verhaal weer!
En inderdaad moet je soms risico's nemen in het leven, alleen zo ontdek je wat jou gelukkig maakt.
Ik zit inmiddels lekker in ons huisje in Angeren, helemaal gewend al. We nemen twee kittens dit voorjaar. En ik hou het maar bij twee, anders wordt het weer zo'n groot kattenhuis als bij ons thuis.
Groetjes Mies!
Geniet er nog even van daar! -
17 Februari 2014 - 16:47
Jan En Thea:
Hoi Maurice,
Kan me voorstellen dat je graag nog langer zou willen blijven, je hebt zoveel mooie en gekke dingen gezien en meegemaakt,maar helaas aan alles komt een eind en wie weet zit je erover een tijd weer!
Maar hier in Huissen zijn ze ook blij dat je weer thuis komt.
Geniet nog van je volle week,veel plezier en goede terug reis.
Gr. Jan en Thea -
17 Februari 2014 - 19:39
Irma:
Man ik schiet gewoon zelf een beetje vol als ik tussen de regels door je emoties lees die het einde van je avontuur bij je oproepen. Nou wij vangen je hier wel op hoor, eerst met open armen en daarna een duwtje in je rug! En we gaan voor het voorjaars zonnetje, de vlokjes hebben hun kans gehad en deze niet genomen! Wij zijn klaar voor jou thuiskomst en laat het voorjaar maar beginnen......... -
17 Februari 2014 - 22:17
Annelies En Ties:
Ha Maurice,
Ja, aan alles komt een eind, ook aan die extra tijd die je er in december nog bij aangeknoopt hebt......
Maar in Nederland kunnen ze niet wachten om je weer in de armen te sluiten. Je moeder liet gisteren trots een foto zien van jou met je 2 Ierse vrienden. Alledrie lekker bruin verbrand en een mooie ervaring rijker!
Ga het er nog even van nemen daar voordat je het weet zit je hier weer aan de stamppot.
Groetjes van ons
-
18 Februari 2014 - 12:34
Wendy:
Hoi Maurice,
Nog even genieten daar in Miami!
Een leuke afsluiting van jouw avontuurlijke reis in Z. Amerika.
De geur en smaak van erwtensoep en bitterballen lokken jou weer naar ons stadje Huissen.
Zeg Maurice, jij kunt ons hier straks natuurlijk al die mooie verleidelijke dansen leren, zoals de salsa.
En natuurlijke al die heerlijke hapjes en cocktails laten proeven.
Geniet nog van al dat moois daar en tot gauw!
Groetjes, Wendy. -
18 Februari 2014 - 21:15
Koos:
Maurice, binnenkort beter bekend als M. te H.
Kerel, jouw beeldende woorden gevangen in prachtige teksten geven mij het idee dat ik er zelf ben.
Tja en weer terug naar het koude kikkerlandje. Was het een "verschriijving'?....tijd voor vakantie in Nederland?
Ga je hier jouw tijd doorbrengen met het leren van die typische Hollandse klompendans en het nuttigen van de boerenkool met worst. Het bezoeken van het openluchtmuseum (wel iets anders dan `een museum van de Reggeton´) en het je laten fotograferen in een Volendams schipperskostuum?
Nee toch...je gaat toch hier jouw Hollandse wortels opzoeken en ze verder ontwikkelen? Of brandt het avonturenvlammetje nu zo hard, dat je een kosmopoliet geworden bent?
Over een nieuw avontuur gesproken, een reis naar het land van de sjeiks lijkt me wel iets voor jou. Elke sjeik heeft er immers zijn harem............
Het is maar dat je het weet, ik heb een prachtig gewaad van een sjeik in de aanbieding!
Maar alle gekheid op een stokje...iedereen heet je weer van harte welkom in het mooie Rijnstadje.
Dat je door emoties bevangen bent snappen we wel. Het zij je vergeven dat je afsluit met Alaaf..................in Huissen zeggen we...Huissen Helau!!!!
De loper ligt voor je uit. Het enige wat er nog moet gebeuren is, dat je er zelf overheen loopt.
Groeten van,
Koos
-
19 Februari 2014 - 09:21
Willy:
Hoi Mootje,
Nog 6 nachtjes slapen en dan ben je weer veilig in Nederland!!!! (Als je op tijd bent overal om in een bus/vliegtuig te stappen).
En nu moeten wij afkicken van al jouw verslagen en capriolen. Maar ja, het is maar voor een paar maanden of een jaartje. Grof geld verdienen hier en wegwezen weer. Dat lees ik zo tussen neus en lippen.
Ben ook benieuwd wat voor glamour boy er te voorschijn komt aanstaande dinsdag. En als je bestand bent tegen al die aanzoeken daar, dan ben ik benieuwd of dat hier ook gaat lukken; want bedenk wel ;krijg je hier een klik met iemand, dat belemmerd jouw vrijheid (om te reizen) dan.
We wachten het allemaal in spanning af; Miami is wel effe heel wat anders dan die warmbloedige en blije mensen in Zuid-Amerika. Geniet ervan en verheug je (een klein beetje maar) op het weerzien van al die ouwe tantes!!!
En je vader en moeder werken zich nu pleuris om tijd te reserveren zodat ze jou kunnen begeleiden hier in Huissen om met beide benen op de grond te blijven.
Groetjes en een hele goeie reis; back to the earth.
Willy -
19 Februari 2014 - 11:46
Hans En Marian:
Ach ach Maurice,
Ik snap dat je met weemoed afscheid hebt genomen van dit geweldige land.
Maar dit pakt niemand je af. De herinneringen neem je mee.
We hopen dat je hier nog lang op kunt teren, zodat je toch nog wel even in Nederland blijft.
Als je eenmaal besmet bent met het reisvirus ben je er niet zomaar vanaf.
Ik denk en hoop dat je je ook weer snel aan ons landje aanpast.
Dat hebt je uiteindelijk ook gedaan tijdens deze mooie reis.
Wat ik uit je verhaal opmaak is dat je het nog steeds van de zonnige kant blijft zien wat er ook gebeurt.!!!
En dat hierbij emotie meespeelt is ook logisch. Hoort bij het leven anders kun je niet zo genieten.....
Wij gaan proberen om jou een warm thuis aan te bieden ook al zal het anders zijn dan in Zuid- America.
Maar als je er voor open staat dan gaat dat zeker lukken.
Het voorjaarszonnetje schijnt al regelmatig ,temperatuur vandaag 12 gr,dus gaan de goeie kant weer op.
Wij wensen je nog een paar geweldige dagen toe.
Ik ben al veel met je thuiskomst bezig en vind het ook wel spannend!!!!!!!!!!!!!!!!!
Verheug me enorm erop.
Doe de laatste dagen nog voorzichtig en geniet nog even.
Dikke knuffel Mam en paps.
-
24 Februari 2014 - 08:23
Willy:
Mauriceje
Nog geen bericht gehad dat je NIET zou komen. Dus gaan we ervan uit dat je dinsdag op Schiphol zult landen. En omdat er enige weemoed klinkt in jouw verhaal; kan ik je een ding garanderen; Als je in Nederland aankomt zijn ook daar vrolijke en blije mensen omdat jij er weer bent!!!
Dat ze daarna weer gaan zeuren, ja dat hoort bij Nederland. Maar jij hebt blije herinneringen en weet nu hoe je ook anders kunt leven en dat neemt niemand je meer af.
Het speenvarken (of de cavia) hangt aan het spit en in Huissen zijn ze helemaal zenuwachtig want het nestdolleke komt weer thuis!!!
Kijk meteen omhoog als je in Nederland bent; de wolken zijn zo mooi!!!!!
Groetjes en een goede reis; Willy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
