Quito to Medellin
Door: Mo
Blijf op de hoogte en volg Maurice
23 Januari 2014 | Colombia, Medellín
De familiereunie in Quito startte onschuldig met een theeleutje, deze reinigheid/onschuldigheid sloeg al snel om in shotten koffielikeur en glazen whisky. Enige uren later werd er dan ook volop gedanst; natuurlijk lachen om van die dronken oudjes te zien. Die avond ging ik ook uit met mijn host en wat vrienden. Eerst naar een berg met een prachtig uitzicht over een gedeelte van Quito, waarbij wij rustig een of andere lokale alcoholische warme drank naar binnen werkten. Vervolgens zijn we uitgeweest in een club waar ook wij onze handen en voeten lieten wapperen.
De volgende dag fris en fruitig opgestaan en klaargestoomd voor Mitad del Mundo, oftewel een locatie waar exact de scheidingslijn is tussen het noorden en het zuiden, erg bijzonder. Op deze locatie wat leuke beproevingen gedaan in een museum, bijvoorbeeld lopen op een streep met je ogen dicht. De aantrekkingskracht liet je naar links of rechts vallen, net als een katsbezopen dronkaard wankelde ik, heel bizar. Op die plek ook traditionele dansen gezien. Verder nog wat interessante uitleg gehad over de Quichua cultuur en wat stammen die leven in de jungle van Ecuador en de befaamde penisvis gezien! Gelukkig was hij niet levend en ben ik er dus heel en veilig uitgekomen.
Na deze educatieve tour een typisch gerecht gegeten, fritada, geb. banaan, maiskolf, varkensvlees, motte en nog wat klein gerei, heerlijk! Na deze smullerij een krater bezocht, helaas was vanaf bovenaf niets zichtbaar, dus hebben we ons vermand en zijn we naar beneden gelopen, met veel puffen en hijgen. Het was echter meer dan de moeite waard, want het uitzicht beneden mocht er wezen.
Zijn zus en broer vervoerden ons regelmatig, bijv. van de Mac naar Mitad del mundo aangezien de afstanden hier ietwat verder zijn dan in Nederland. Ideaal dus. Een bus hier eet trouwens ook niet het brood van je lijf, een schamele 0.20 eurocent. Of soms wat duurder, 0.30 eurocent, niets dus.
Een andere dag naar de Teleferica geweest, een kabelbaan waarbij je een uitzicht hebt over de gehele stad, immens! Daarna nog een ander typisch Ecuadoriaans gerecht op, hornado: varkensvlees, geb. aardappel, motte en wat ander spul, weer genieten!
Ik heb hier bergen met eten op, want continu werd mij eten aangeboden en gevraagd of ik honger had, een aanbod die ik uiteraard nooit afsla.Het weer in Quito is trouwens heel afwisselend. In de buurt waar ik zat, Cumbayá was het soms heet, maar wat kilometers verderop was er bijvoorbeeld regen. Dit wisselt elke dag, heel onbetrouwbaar dus.
Wederom een bezoek gebracht aan een botanische tuin. Mijn oogpupillen straalden als de zon, opnieuw een genot voor mijn ogen. Met name de orchideeën trokken mijn aandacht, schitterend.. ware kunst van de natuur. Op sommige foto´s zijn vrouwtjes of mannetjes te herkennen met een klein beetje fantasie. Daarna naar een vivarium geweest, wat slangen en kikkers bekeken die leven in de Quitoriaanse jungle, die je liever niet tegenkomt.. De dag afgesloten met koffie drinken met een meisje uit Quito die ik heb ontmoet in Mancora. Supergezellig zitten kletsen met haar en haar vriendinnen. Helaas daarna weer afscheid moeten nemen van een superleuke familie. Hen vader een boks gegeven, want hij vond het leuk om met de jeugd mee te doen.
Ttttttring, luidde mijn alarm om 4.45 uur 's ochtends. Ik begon aan een nieuwe tocht, meer naar het noordelijke halfrond, mijn een na laatste land, het koloniale Colombia! Alhoewel ik eerst nog even een prachtige begraafplaats in Tulcan heb bezocht met een bekende (Patricio) van de familie in Quito. Zij adviseerden mij om hierheen te gaan, aangezien dit 1 van de mooiste begraafplaatsen is. Dit kan ik ook zeker bevestigen, allerlei sierlijke snoeivormen van cipres. Patricio hielp mij alsmede met de grensovergang en de bus naar Cali, heel relaxt. De bus naar Cali duurde echter wel iets langer dan ik dacht, dus bleef ik nog wat langer bij hen. Ineens zat ik dus in een opticienzaak, interessant te doen achter de laptop (facebook). Anders zou ik namelijk om 4 uur 's ochtends aankomen.. De busrit was niet heel relaxt, ik stel jullie voor aan mijn grote vriend. ´´Hoi ik ben di(c)k en ga iedere dag naar de Mac of KFC´´. In de bus zat namelijk een ongezonde, vette stinkende snurkende brulaap met een Aldi-trainingspak naast me. Niet heel fijn kunnen slapen dus, maar i.i.g. veilig en wel aangekomen!
Cali
Ik wilde hier couchsurfen, maar het meisje had les die ochtend, dus maar een hostel opgezocht en meteen al 3 bekenden tegengekomen, klein wereldje! O.a. 2 Ieren, erg goed gezelschap die ik had ontmoet in Banos en met hen reis ik nu door heel Colombia, aangezien zij dezelfde plannen hebben. In Cali een free walking tour gedaan, SUPERSAAI. Een jonge gast die vertelde over kerken en gebouwen, totaal niet grappig en wat dus niet mijn aandacht trok. Wat wel mijn ogen verleidde was een machine waarin suikerriet werd gestopt. Hieruit kwam suikerrietsap, vers van de pers! Een van de betere juices die ik hier op heb..
´S avonds moesten wij natuurlijk uit.... salsa? Toedeledoki! Was namelijk alleen dansen in paren, dus wij uiteindelijk locals leren kennen daar die wel een electronica feestje wisten:) Heel vriendelijk volk, al 2 keer benaderd door gasten (ja, ook mooie dames Roger) die met ons de avond hebben doorgebracht.
ps. Ik heb een geweldig aanbod gekregen om in een kwaliteits poedersuikerfabriek in de jungle te werken voor slechts 3 maanden, waarbij ik fors geld verdien. Hier zeg ik uiteraard geen nee tegen..
Ah tuurlijk niet! Slechts een broodje aap verhaal, geen paniek mam!
Al Salento
Terug in een schone omgeving boordevol planten, bomen en struiken. Tijd voor actie, 5 uur hiken in de natuur. Benen redelijk verzuurd, maar zeker de moeite waard voor het uitzicht. Relaxt om die tocht met Dara en Michael te doen, maakt het net wat aangenamer en gezelliger! Na deze tocht ontzettende honger en toen naar een aangeraden restaurant gegaan, waarbij een hele zieke Amerikaanse hamburger op ons bord lag. Die avond mooi afgesloten met een typisch Colombiaans spel, Teho. De bedoeling is simpelweg een kogel/bal gooien op een plaat die 10m verderop staat. Extra punten als je het midden van de ring raakt met explosieven erop. (zie foto later op Facebook voor verduidelijking)
Een andere dag een koffietour gedaan, georganiseerd door een oude rakker! Deze tour mocht natuurlijk niet ontbreken aan mijn reis, aangezien ik zo nu en dan ervaring heb met koffie drinken. Even wat kennis en informatie:
Hij had 2 verschillende planten, Arabische, met rode vruchten en Colombiaanse met gele vruchten. Verschil? Alleen tijd van de vruchtvorming.. april-mei en november-december. De plant geeft goede kwaliteitsbonen vanaf 8 jaar tot en met 20 jaar, waarna hij gekort wordt.
Verwerkingsproces: verwijder schil besje, wassen, drogen in broeikas; ca. 8 dagen als het voldoende warm is.
Vervolgens pellen en dan de bonen 1 uur roosteren, zonder toevoegingen. Klaar!
Mijn naam heeft tijdens mijn trip een revolutionaire periode gehad. Van Mauritio, Mauricio, Mauri, Mauro tot hedendaags Mau (Mo). Iets korter dan normaal en eigenlijk mag ik dat wel.
Medellin
De weg naar Medellin bevatte de meeste bochten ooit, continu slingerende wegen en dus niet echt kunnen rusten. Gelukkig geen nachtbus genomen.
Vandaag opnieuw naar een botanische tuin geweest met een meisje uit Medellin (couchsurfing) en een overzicht over de stad gehad. Ook naar een goed restaurant geweest voor crepes, met bolagnesesaus, sla en een goede mexicaanse dressing! Alle culturele activiteiten heb ik dus al gedaan, tijd voor feest;)
Bedankt voor jullie reacties trouwens, kijk er altijd naar uit om even wat van Nederland te horen!
Cheers
De volgende dag fris en fruitig opgestaan en klaargestoomd voor Mitad del Mundo, oftewel een locatie waar exact de scheidingslijn is tussen het noorden en het zuiden, erg bijzonder. Op deze locatie wat leuke beproevingen gedaan in een museum, bijvoorbeeld lopen op een streep met je ogen dicht. De aantrekkingskracht liet je naar links of rechts vallen, net als een katsbezopen dronkaard wankelde ik, heel bizar. Op die plek ook traditionele dansen gezien. Verder nog wat interessante uitleg gehad over de Quichua cultuur en wat stammen die leven in de jungle van Ecuador en de befaamde penisvis gezien! Gelukkig was hij niet levend en ben ik er dus heel en veilig uitgekomen.
Na deze educatieve tour een typisch gerecht gegeten, fritada, geb. banaan, maiskolf, varkensvlees, motte en nog wat klein gerei, heerlijk! Na deze smullerij een krater bezocht, helaas was vanaf bovenaf niets zichtbaar, dus hebben we ons vermand en zijn we naar beneden gelopen, met veel puffen en hijgen. Het was echter meer dan de moeite waard, want het uitzicht beneden mocht er wezen.
Zijn zus en broer vervoerden ons regelmatig, bijv. van de Mac naar Mitad del mundo aangezien de afstanden hier ietwat verder zijn dan in Nederland. Ideaal dus. Een bus hier eet trouwens ook niet het brood van je lijf, een schamele 0.20 eurocent. Of soms wat duurder, 0.30 eurocent, niets dus.
Een andere dag naar de Teleferica geweest, een kabelbaan waarbij je een uitzicht hebt over de gehele stad, immens! Daarna nog een ander typisch Ecuadoriaans gerecht op, hornado: varkensvlees, geb. aardappel, motte en wat ander spul, weer genieten!
Ik heb hier bergen met eten op, want continu werd mij eten aangeboden en gevraagd of ik honger had, een aanbod die ik uiteraard nooit afsla.Het weer in Quito is trouwens heel afwisselend. In de buurt waar ik zat, Cumbayá was het soms heet, maar wat kilometers verderop was er bijvoorbeeld regen. Dit wisselt elke dag, heel onbetrouwbaar dus.
Wederom een bezoek gebracht aan een botanische tuin. Mijn oogpupillen straalden als de zon, opnieuw een genot voor mijn ogen. Met name de orchideeën trokken mijn aandacht, schitterend.. ware kunst van de natuur. Op sommige foto´s zijn vrouwtjes of mannetjes te herkennen met een klein beetje fantasie. Daarna naar een vivarium geweest, wat slangen en kikkers bekeken die leven in de Quitoriaanse jungle, die je liever niet tegenkomt.. De dag afgesloten met koffie drinken met een meisje uit Quito die ik heb ontmoet in Mancora. Supergezellig zitten kletsen met haar en haar vriendinnen. Helaas daarna weer afscheid moeten nemen van een superleuke familie. Hen vader een boks gegeven, want hij vond het leuk om met de jeugd mee te doen.
Ttttttring, luidde mijn alarm om 4.45 uur 's ochtends. Ik begon aan een nieuwe tocht, meer naar het noordelijke halfrond, mijn een na laatste land, het koloniale Colombia! Alhoewel ik eerst nog even een prachtige begraafplaats in Tulcan heb bezocht met een bekende (Patricio) van de familie in Quito. Zij adviseerden mij om hierheen te gaan, aangezien dit 1 van de mooiste begraafplaatsen is. Dit kan ik ook zeker bevestigen, allerlei sierlijke snoeivormen van cipres. Patricio hielp mij alsmede met de grensovergang en de bus naar Cali, heel relaxt. De bus naar Cali duurde echter wel iets langer dan ik dacht, dus bleef ik nog wat langer bij hen. Ineens zat ik dus in een opticienzaak, interessant te doen achter de laptop (facebook). Anders zou ik namelijk om 4 uur 's ochtends aankomen.. De busrit was niet heel relaxt, ik stel jullie voor aan mijn grote vriend. ´´Hoi ik ben di(c)k en ga iedere dag naar de Mac of KFC´´. In de bus zat namelijk een ongezonde, vette stinkende snurkende brulaap met een Aldi-trainingspak naast me. Niet heel fijn kunnen slapen dus, maar i.i.g. veilig en wel aangekomen!
Cali
Ik wilde hier couchsurfen, maar het meisje had les die ochtend, dus maar een hostel opgezocht en meteen al 3 bekenden tegengekomen, klein wereldje! O.a. 2 Ieren, erg goed gezelschap die ik had ontmoet in Banos en met hen reis ik nu door heel Colombia, aangezien zij dezelfde plannen hebben. In Cali een free walking tour gedaan, SUPERSAAI. Een jonge gast die vertelde over kerken en gebouwen, totaal niet grappig en wat dus niet mijn aandacht trok. Wat wel mijn ogen verleidde was een machine waarin suikerriet werd gestopt. Hieruit kwam suikerrietsap, vers van de pers! Een van de betere juices die ik hier op heb..
´S avonds moesten wij natuurlijk uit.... salsa? Toedeledoki! Was namelijk alleen dansen in paren, dus wij uiteindelijk locals leren kennen daar die wel een electronica feestje wisten:) Heel vriendelijk volk, al 2 keer benaderd door gasten (ja, ook mooie dames Roger) die met ons de avond hebben doorgebracht.
ps. Ik heb een geweldig aanbod gekregen om in een kwaliteits poedersuikerfabriek in de jungle te werken voor slechts 3 maanden, waarbij ik fors geld verdien. Hier zeg ik uiteraard geen nee tegen..
Ah tuurlijk niet! Slechts een broodje aap verhaal, geen paniek mam!
Al Salento
Terug in een schone omgeving boordevol planten, bomen en struiken. Tijd voor actie, 5 uur hiken in de natuur. Benen redelijk verzuurd, maar zeker de moeite waard voor het uitzicht. Relaxt om die tocht met Dara en Michael te doen, maakt het net wat aangenamer en gezelliger! Na deze tocht ontzettende honger en toen naar een aangeraden restaurant gegaan, waarbij een hele zieke Amerikaanse hamburger op ons bord lag. Die avond mooi afgesloten met een typisch Colombiaans spel, Teho. De bedoeling is simpelweg een kogel/bal gooien op een plaat die 10m verderop staat. Extra punten als je het midden van de ring raakt met explosieven erop. (zie foto later op Facebook voor verduidelijking)
Een andere dag een koffietour gedaan, georganiseerd door een oude rakker! Deze tour mocht natuurlijk niet ontbreken aan mijn reis, aangezien ik zo nu en dan ervaring heb met koffie drinken. Even wat kennis en informatie:
Hij had 2 verschillende planten, Arabische, met rode vruchten en Colombiaanse met gele vruchten. Verschil? Alleen tijd van de vruchtvorming.. april-mei en november-december. De plant geeft goede kwaliteitsbonen vanaf 8 jaar tot en met 20 jaar, waarna hij gekort wordt.
Verwerkingsproces: verwijder schil besje, wassen, drogen in broeikas; ca. 8 dagen als het voldoende warm is.
Vervolgens pellen en dan de bonen 1 uur roosteren, zonder toevoegingen. Klaar!
Mijn naam heeft tijdens mijn trip een revolutionaire periode gehad. Van Mauritio, Mauricio, Mauri, Mauro tot hedendaags Mau (Mo). Iets korter dan normaal en eigenlijk mag ik dat wel.
Medellin
De weg naar Medellin bevatte de meeste bochten ooit, continu slingerende wegen en dus niet echt kunnen rusten. Gelukkig geen nachtbus genomen.
Vandaag opnieuw naar een botanische tuin geweest met een meisje uit Medellin (couchsurfing) en een overzicht over de stad gehad. Ook naar een goed restaurant geweest voor crepes, met bolagnesesaus, sla en een goede mexicaanse dressing! Alle culturele activiteiten heb ik dus al gedaan, tijd voor feest;)
Bedankt voor jullie reacties trouwens, kijk er altijd naar uit om even wat van Nederland te horen!
Cheers
-
23 Januari 2014 - 06:48
Jaapie:
Je bent echt een aap -
23 Januari 2014 - 10:53
Thea En Jan:
Hoi Maurice,
We genieten elke keer weer van je mooie verhalen,wat jij allemaal mee gemaakt hebt en nog een maand mee ga maken. Ja jammer hè nog maar een maand! -
23 Januari 2014 - 13:18
Jan En Thea :
Hè mijn verhaal staat er maar half op vreemd!
In ieder geval het is hier geen winter volgens mij komt dat eind feb. Pak je dat ook nog mee haha, net als de carnaval!
Je Fam. en vrienden zullen blij zijn jou weer te zien.
Nog heel veel genieten de laatste maand!
Veel groetjes van Jan en Thea. -
23 Januari 2014 - 18:09
Gerrie Van Boxtel:
Hallo Maurice,
Leuk om je verhalen te lezen. Je dagen zitten vol afwisseling; actief, sportief, cultureel, alleen en samen met anderen, rust en uitgaan, het zit er allemaal bij. Ik ben benieuwd hoe je je leven gaat inrichten in Nederland als je terugkomt. Maar eerst nog even genieten van deze rijke ervaring in Zuid-Amerika!
Ben je anders tegen het leven gaan aankijken na deze ervaring, ben je jezelf tegengekomen, heb je jezelf beter leren kennen; dit soort vragen komen bij me op.
Ik denk dat je heeeeeel lang kunt teren op alles wat je hebt meegemaakt op deze reis.
Nog heel veel plezier de komende maand en tot in Nederland!
Ciao Gerrie -
23 Januari 2014 - 18:12
Marian En Hans:
Hola Mo.
Laat ik maar meteen beginnen met deze verkorte naam,schijnt je te bevallen.
Hoe moet dat straks toch in Nederland?.
Die lever van jou heeft volgens mij gigantisch hard moeten werken door alle alcoholische drankjes.
En wat denk je van de nieren met al dat vlees?????????????
Wij kunnen toch moeilijk de leefwijze van daar overnemen.
Je hebt weer prachtige foto's gemaakt, via F.B. gezien, echt geweldig.
Goed dat je het aanbod van de poedersuiker niet hebt aangenomen.
Daar ben je immers te laat mee: de oliebollen hebben we al gehad!!!
Je kunt beter het geld op een legale manier verdienen.
En ik ga ervan uit dat er nog wat is blijven hangen van de wijze lessen van je moeder/vader.
Hier in Nederland is het momenteel een grijs wereldje.
Waarschijnlijk gaat het flink vriezen, als jij thuis komt,kun je misschien nog schaatsen.
Blijf je nog wel sportief bezig.
Wij verheugen ons heel voorzichtig op je thuiskomst (laat ons deze keer niet in de steek).
Verder zijn we allen weer gestart in dit nieuwe jaar met veel goeie voornemens.
In ons geval is dat gewoon lekker verder leven en genieten van alles om ons heen.
Nu nog maar een knuffel via deze site maar, over een maand dan!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Paps en mam -
26 Januari 2014 - 11:08
Ina Van Vugt:
Hallo Maurice
Wat blijft het toch geweldig om jou verslagen te lezen.
En wat maak je toch weer veel mee.
Geniet nog van de zon hier gaat het winter worden?????
Het wordt aangegeven dat het eind van de week hier gaat vriezen.
Maar dat duurt voor jou nog even.
Maurice nog een fijne tijd hoor.
Groetjes Ina -
26 Januari 2014 - 16:59
Koos Meeuwsen:
Maurice,
Ja inderdaad goed om zo nu en dan Nederlands te lezen. Tenslotte een wereldtaal...zo vinden wij bewoners van het landje aan de Noordzee.
Je maakt weer van alles mee. Leuk om te lezen.
Mo, je kunt dan wel naast een fan van de Mac of KfC gezeten hebben, maar........
uit jouw verslagen zou je bijna opmaken dat een bezoek aan de MacDonalds voor jou niets uitmaakt.
Kilo's .......de weegschaal in de Korte Loostraat ziet nu al met angst en beven naar je thuiskomst uit !
Je steekt ook het een en ander op. van begraafplaats tot koffiebranden. Trouwens nog het bekende Nederlandse liedje...koffie..koffie..lekker bakkie koffie gezongen? Of behoort dat leid tot het culturele erfgoed van de rijpere jeugd ook wel genoemd de jeugd van toen?
En de wereldstad Huissen..
De plannen voor het grootscheeps ontzanden van de uiterwaarden bij Huissen zijn bijna goedgekeurd (alhoewel de Raad van State wellicht nog moet oordelen).
Er zal dan een groot meer komen....met een jachthaven in de buurt van de markt.. en dan maar..sssssurfen?
Ik wens je tenslotte het allerbeste met de eindsprint naar de finish: terugkomst in Huissen.
Groeten van,
Koos
P.S. Ik hoop niet dat je naam nog korter wordt. Dan blijft slechts de letter M over.
En dan krijg je M. te H. En als zoiets in een krant staat betekent dat meestal niet veel goeds.
-
27 Januari 2014 - 17:03
Geert En Lucie:
Hoi Mo,
Weer een prachtig verhaal van jouw hand.
Hebben er van genoten. Nog heel veel plezier de komende maand!!!
Veel groetjes.
-
28 Januari 2014 - 11:33
Wendy:
Hoi Maurice,
Wat een bijzondere dingen maak je toch allemaal mee. Geweldig!
Je hebt straks thuis een rustvakantie nodig om dit allemaal te verwerken.
Hoe staat het met je kilo's? Al dat eten en drinken daar moet toch ergens in gaan zitten of heb je een erg goede stoelgang?
Geniet nog maar van de laatste maand in Z. Amerika. We blijven jouw verhalen volgen.
Groetjes, Wendy en Cor.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
