Cusco - Lima
Door: Mauricio
Blijf op de hoogte en volg Maurice
31 Oktober 2013 | Peru, Lima
Machu Picchu! Een jungle trail, inclusief gratis muggen, voor 4 dagen. Beginnend met een fietstocht, bergwaarts, op asfalt, dus iets makkelijker en minder gevaarlijk dan de Death road. In het begin van de tocht waren mijn gedachten nog in de wolken, het was namelijk best vroeg en we zaten behoorlijk hoog, in de wolken. We zijn door en langs een prachtig groen bergachtig landschap gereden, waarbij helaas af en toe vervuilde, trage, verroeste vrachtwagens ons ophielden. Enfin, met 3 Ieren en 2 Engelsen veel lol gehad dezer dagen.
Deze trail waren we op stap met een grappige en informatieve gids, want hij had 3 jaar in de jungle geleefd. Als geverfde, nagenoeg echte Inca strijders sluipten we door de jungle. Onderweg versgeplukte papaya op, heerlijk zoet en sappig, uitleg over de cocaplanten gehad, gebadderd in de rivier, met een karretje en kabelbaan over de rivier geracet en geeindigd in een hot spring met bier. ´s Avonds met een partybus naar een dorpje gegaan en daar uitgeweest met onze gids. Na 2 Inca tequila´s(77%) was hij al dronken, dus voor ons grote pret uiteraard.
Een goede keuze, de jungletour. Alleen wel weer lekgestoken. Aantallen durf ik niet te noemen, ik kan slechts mededelen dat het er onaanstipbaar veel waren.
Dag 3, begonnen met ziplinen, 500m lang en 200m hoog, even een iets ander uitzicht dan het voorgaande ziplinen. Allerlei kunsten kunnen uitvoeren, zoals: spiderman en superman. Heel gaaf om een keer een superheld uit te hangen. Daarna een slingerende touwbrug over, niet bepaald de meest stabiele brug, maar waarbij natuurlijk even extra gesprongen en geslingerd moest worden om net iets meer spanning in het spel te brengen. Vervolgens nog 3 uur gewandeld en toen gearriveerd in Aguas Calientes, de stop voor Machu Picchu!
Op naar de oude berg, oftewel Machu Picchu, de wekker ging om 4 uur ´s ochtends om de zonsondergang te kunnen zien, helaas het regende.. Gelukkig werd het snel droog en zonnig en waren we na 1700 treden verder als een van de eerste daar met een prachtige mysterieuze sfeer, aangezien de wolken langzaamaan wegtrokken! Heel vet, een stad tussen bergen in! Een poos rondgelopen, afscheid genomen van onze gids en even een siesta gehouden daar. Direct weer verbrand, maar wakker worden in Machu Picchu is natuurlijk een uniek moment! Na Machu Picchu goed opgenomen te hebben in mijn gedachte begonnen aan de flinke afdaling. Als beloning ben ik naar hotsprings gegaan om even te relaxen. ´s Avonds nog even Aguas Calientes (hot waters) verkend. Lopend op straat op zoek naar eten, ontdekte ik een sierlijk plein met een zitbank. Na even praten met een Argentijn werd mij bier aangeboden, een aanbod dat ik natuurlijk uit beleefdheid niet kon afslaan, heerlijk na zo'n dag! Wel geinig, want de vent van die vrouw was behoorlijk lam, maar superaardig en dus een tijd met hen gekwebbeld! Mooi ook wat tijd kunnen doden, want de trein ging pas laat. Na de trein moest ik overstappen op een bus. Er zou iemand wachten met mijn naam, ik zag tientallen namen, behalve Maurice Janssen. Erg leuk.. Toen maar een taxi genomen, 40 soles armer. Volgende dag uiteraard wel naar mijn touroperator gegaan en gelukkig dit geld teruggekregen (meer dan terecht).
Dit terzijde, was de jungle trail al met al dus een groot succes!
In Cusco nog 1 dag gechild, 's avonds uit eten en 2 Amerikanen ontmoet in het restaurant. Zo simpel/spontaan gaat het soms; dus gezellig met hen gegeten. De volgende bestemming was Arequipa. Gereisd met een zeer comfortabele bus, inclusief eten. Fijn om een extra maaltijd te hebben, want mijn gewicht is nog steeds 74kg. Eenmaal in Arequipa wilde ik opnieuw een free walking tour doen. Tot ik tot ontdekking kwam dat mijn geheugenkaart van mijn camera kwijt was, weg worstelwedstrijd, Copacabana, Isla del sol, Cusco en Machu Picchu. Hierdoor was mijn hartritme in de war, dus niet zozeer door Patricia. Ik wist namelijk dat zij mij weer ging verlaten.. Een pijnlijk moment, want foto's met haar zijn dus ook verdwenen. Een greintje van hoop op een eerlijke vinder had ik in het begin nog, maar dit was een pragmatische denkfout aangezien ik in Peru ben en die kans dus miniem is. Gelukkig heb ik de voornamelijk met anderen gereisd, die i.i.g. ook een aantal foto's hebben. Een schrale troost die mijn diepe wond lichtelijk heelt. Het allerbelangrijkste is natuurlijk dat de beleving in mijn geheugen zit, en hopelijk blijft;) Over wonden gesproken, tijdens de tweede dag van de jungle trail een vieze/diepe snee opgelopen. Niet ideaal om mee te lopen, vandaar dat ik Canyon del Colca met de bus heb gedaan, i.p.v. rondsjouwen met een tas. Niet onaardig, een tour met o.a. 2 lachen Brabanders!
De free walking tour was trouwens erg leerzaam en dan met name het proces over vicuna´s, lama´s en alpaca´s wol. De kleuren van het weefsel verkrijgt men bijvoorbeeld door een bessoort, parasiet o.i.d. toe te voegen en dit te koken met het wol. Vervolgens voegt men een ander ingredient toe om de kleur te behouden. Wellicht een interessant feitje: vroeger deed men dit met babyplas. Dit bevat namelijk veel ammoniak.
In de avond heb ik mij aan een nieuw, typisch Peruaans gerecht gewaagd, cauche de queso. Inhoud: aardappels, ui, kaas met een betoverend sausje. De Hollandse pieper is tamelijk smaakvol, maar aan de kwaliteit en smaak van deze aardappels kunnen de Hollandse aardappels niet tippen.
Canyon del Colca, de vallei der Condors. Aldus, die zou je er moeten spotten. De eerste dag naar vele uitzichtpunten geweest, schitterend. Hier ga je automatisch van stralen. ´s Avonds een goede maaltijd gehad, waarbij onze groep nog een dansje heeft gemaakt. Een typische volksdans met de lokalen haha. Echter een minpunt, mijn oor werd geterrorisseerd door een onaangename pijn die doordrong tot in mijn wang. ´s Nachts helaas ook nog wakker gelegen en maar een uur kauwgom zitten kauwen om de pijn te verlichten. Gelukkig had onze gids alcohol, om te snuiven, wat de pijn ietwat verzachtte.
Doch, de volgende dag begon de jacht met speer, pijl en boog naar de condors. Het vlees blijkt namelijk heerlijk te zijn, nee flauwekul..
We moesten vroeg opstaan om naar het uitzichtpunt van de condors te gaan. De kans was klein dat we er 1 zagen, maar ditmaal hadden we geluk. Omringd door meerdere condors, zowel jonge als volwassenen. En geloof het of niet, later kwam er zelfs een meerdere keren op 1 meter afstand voorbijvliegen. Supergaaf! Dit maakte een hoop goed, de oorpijn en de verloren foto´s. Mijn dag kon niet meer stuk!
Lima
De 18 uur durende bus naar Lima bevatte gelukkig films, zelfs soms mooie zondagse klassieke muziek, namen als Beethoven en Mozart kwamen voorbij. Na deze lange reis was ik toe aan wat partydagen en een partyhostel in Lima! Ik had voorlopig even genoeg tours en dergelijke gehad.
Mijn nieuwe host, een superaardige vent, 28 jaar, die normaliter een gids is in lima, dus een persoonlijke rondleiding gehad, met veel info over de stad en de juiste plekken bezocht. Zoals een waterpark in de avond met een licht- en watershow, heel gaaf. Qua eten: koeienhart, varkensresten, meerdere typische toetjes en de beste bereidde pisco sour (de caipirinha uit Peru) geprobeerd.
Een andere dag naar Chinatown geweest, catatombes bezocht, de bios een bezoek gebracht en het lokale vlees gegeten, cavia. Bereid door de zus van hem, heerlijk!
Echter was ik wel beland in een kindercreche, wat een geschreeuw hier of het kwam nog steeds door mijn niet-normaal functionerende oor? Waar ik momenteel 60 pillen voor heb gekregen, belachelijk veel. Ondanks dit zijn de koters 1, 2, 9 en 12 jaar, erg lief en heb ik zelfs met ze gespeeld, ik voelde me net een kinderoppas.
Gisteren nog een mooie pot zaalvoetbal gespeeld met gasten uit het hostel, even lekker actief rennen!
Maargoed, terwijl in Nederland de kou langzaam doordringt in jullie (oude) aderen, zoek ik het binnenkort hoger op, het warme noorden. Het is weer tijd voor een nostalgische activiteit, 1 die mij vanaf het begin van mijn reis al beviel: zon, zee en strand!
ps. flipflops (Engels) zijn slippers.
Wat betreft het schoonmaken van de dakgoot, dit wilde ik doorschuiven naar een zwarte piet, maarja aangezien hier gedoe over is, moet die kleine schreeuwerd/toekomstige brandweerman maar in de dakgoot kruipen.
Een kerstkindje klinkt goed in mijn oren, aangezien die in de watten gelegd moet worden;)
Inderdaad Alie en Frans, het bereiken van de top voelt altijd geweldig, alhoewel dat soms de nodige energie vereist.
Haha, de tijd verzetten doen ze hier volgens mij niet aan, een uur/dag later of eerder maakt hier niets uit in Zuid-Amerika..
Hasta luego!
Deze trail waren we op stap met een grappige en informatieve gids, want hij had 3 jaar in de jungle geleefd. Als geverfde, nagenoeg echte Inca strijders sluipten we door de jungle. Onderweg versgeplukte papaya op, heerlijk zoet en sappig, uitleg over de cocaplanten gehad, gebadderd in de rivier, met een karretje en kabelbaan over de rivier geracet en geeindigd in een hot spring met bier. ´s Avonds met een partybus naar een dorpje gegaan en daar uitgeweest met onze gids. Na 2 Inca tequila´s(77%) was hij al dronken, dus voor ons grote pret uiteraard.
Een goede keuze, de jungletour. Alleen wel weer lekgestoken. Aantallen durf ik niet te noemen, ik kan slechts mededelen dat het er onaanstipbaar veel waren.
Dag 3, begonnen met ziplinen, 500m lang en 200m hoog, even een iets ander uitzicht dan het voorgaande ziplinen. Allerlei kunsten kunnen uitvoeren, zoals: spiderman en superman. Heel gaaf om een keer een superheld uit te hangen. Daarna een slingerende touwbrug over, niet bepaald de meest stabiele brug, maar waarbij natuurlijk even extra gesprongen en geslingerd moest worden om net iets meer spanning in het spel te brengen. Vervolgens nog 3 uur gewandeld en toen gearriveerd in Aguas Calientes, de stop voor Machu Picchu!
Op naar de oude berg, oftewel Machu Picchu, de wekker ging om 4 uur ´s ochtends om de zonsondergang te kunnen zien, helaas het regende.. Gelukkig werd het snel droog en zonnig en waren we na 1700 treden verder als een van de eerste daar met een prachtige mysterieuze sfeer, aangezien de wolken langzaamaan wegtrokken! Heel vet, een stad tussen bergen in! Een poos rondgelopen, afscheid genomen van onze gids en even een siesta gehouden daar. Direct weer verbrand, maar wakker worden in Machu Picchu is natuurlijk een uniek moment! Na Machu Picchu goed opgenomen te hebben in mijn gedachte begonnen aan de flinke afdaling. Als beloning ben ik naar hotsprings gegaan om even te relaxen. ´s Avonds nog even Aguas Calientes (hot waters) verkend. Lopend op straat op zoek naar eten, ontdekte ik een sierlijk plein met een zitbank. Na even praten met een Argentijn werd mij bier aangeboden, een aanbod dat ik natuurlijk uit beleefdheid niet kon afslaan, heerlijk na zo'n dag! Wel geinig, want de vent van die vrouw was behoorlijk lam, maar superaardig en dus een tijd met hen gekwebbeld! Mooi ook wat tijd kunnen doden, want de trein ging pas laat. Na de trein moest ik overstappen op een bus. Er zou iemand wachten met mijn naam, ik zag tientallen namen, behalve Maurice Janssen. Erg leuk.. Toen maar een taxi genomen, 40 soles armer. Volgende dag uiteraard wel naar mijn touroperator gegaan en gelukkig dit geld teruggekregen (meer dan terecht).
Dit terzijde, was de jungle trail al met al dus een groot succes!
In Cusco nog 1 dag gechild, 's avonds uit eten en 2 Amerikanen ontmoet in het restaurant. Zo simpel/spontaan gaat het soms; dus gezellig met hen gegeten. De volgende bestemming was Arequipa. Gereisd met een zeer comfortabele bus, inclusief eten. Fijn om een extra maaltijd te hebben, want mijn gewicht is nog steeds 74kg. Eenmaal in Arequipa wilde ik opnieuw een free walking tour doen. Tot ik tot ontdekking kwam dat mijn geheugenkaart van mijn camera kwijt was, weg worstelwedstrijd, Copacabana, Isla del sol, Cusco en Machu Picchu. Hierdoor was mijn hartritme in de war, dus niet zozeer door Patricia. Ik wist namelijk dat zij mij weer ging verlaten.. Een pijnlijk moment, want foto's met haar zijn dus ook verdwenen. Een greintje van hoop op een eerlijke vinder had ik in het begin nog, maar dit was een pragmatische denkfout aangezien ik in Peru ben en die kans dus miniem is. Gelukkig heb ik de voornamelijk met anderen gereisd, die i.i.g. ook een aantal foto's hebben. Een schrale troost die mijn diepe wond lichtelijk heelt. Het allerbelangrijkste is natuurlijk dat de beleving in mijn geheugen zit, en hopelijk blijft;) Over wonden gesproken, tijdens de tweede dag van de jungle trail een vieze/diepe snee opgelopen. Niet ideaal om mee te lopen, vandaar dat ik Canyon del Colca met de bus heb gedaan, i.p.v. rondsjouwen met een tas. Niet onaardig, een tour met o.a. 2 lachen Brabanders!
De free walking tour was trouwens erg leerzaam en dan met name het proces over vicuna´s, lama´s en alpaca´s wol. De kleuren van het weefsel verkrijgt men bijvoorbeeld door een bessoort, parasiet o.i.d. toe te voegen en dit te koken met het wol. Vervolgens voegt men een ander ingredient toe om de kleur te behouden. Wellicht een interessant feitje: vroeger deed men dit met babyplas. Dit bevat namelijk veel ammoniak.
In de avond heb ik mij aan een nieuw, typisch Peruaans gerecht gewaagd, cauche de queso. Inhoud: aardappels, ui, kaas met een betoverend sausje. De Hollandse pieper is tamelijk smaakvol, maar aan de kwaliteit en smaak van deze aardappels kunnen de Hollandse aardappels niet tippen.
Canyon del Colca, de vallei der Condors. Aldus, die zou je er moeten spotten. De eerste dag naar vele uitzichtpunten geweest, schitterend. Hier ga je automatisch van stralen. ´s Avonds een goede maaltijd gehad, waarbij onze groep nog een dansje heeft gemaakt. Een typische volksdans met de lokalen haha. Echter een minpunt, mijn oor werd geterrorisseerd door een onaangename pijn die doordrong tot in mijn wang. ´s Nachts helaas ook nog wakker gelegen en maar een uur kauwgom zitten kauwen om de pijn te verlichten. Gelukkig had onze gids alcohol, om te snuiven, wat de pijn ietwat verzachtte.
Doch, de volgende dag begon de jacht met speer, pijl en boog naar de condors. Het vlees blijkt namelijk heerlijk te zijn, nee flauwekul..
We moesten vroeg opstaan om naar het uitzichtpunt van de condors te gaan. De kans was klein dat we er 1 zagen, maar ditmaal hadden we geluk. Omringd door meerdere condors, zowel jonge als volwassenen. En geloof het of niet, later kwam er zelfs een meerdere keren op 1 meter afstand voorbijvliegen. Supergaaf! Dit maakte een hoop goed, de oorpijn en de verloren foto´s. Mijn dag kon niet meer stuk!
Lima
De 18 uur durende bus naar Lima bevatte gelukkig films, zelfs soms mooie zondagse klassieke muziek, namen als Beethoven en Mozart kwamen voorbij. Na deze lange reis was ik toe aan wat partydagen en een partyhostel in Lima! Ik had voorlopig even genoeg tours en dergelijke gehad.
Mijn nieuwe host, een superaardige vent, 28 jaar, die normaliter een gids is in lima, dus een persoonlijke rondleiding gehad, met veel info over de stad en de juiste plekken bezocht. Zoals een waterpark in de avond met een licht- en watershow, heel gaaf. Qua eten: koeienhart, varkensresten, meerdere typische toetjes en de beste bereidde pisco sour (de caipirinha uit Peru) geprobeerd.
Een andere dag naar Chinatown geweest, catatombes bezocht, de bios een bezoek gebracht en het lokale vlees gegeten, cavia. Bereid door de zus van hem, heerlijk!
Echter was ik wel beland in een kindercreche, wat een geschreeuw hier of het kwam nog steeds door mijn niet-normaal functionerende oor? Waar ik momenteel 60 pillen voor heb gekregen, belachelijk veel. Ondanks dit zijn de koters 1, 2, 9 en 12 jaar, erg lief en heb ik zelfs met ze gespeeld, ik voelde me net een kinderoppas.
Gisteren nog een mooie pot zaalvoetbal gespeeld met gasten uit het hostel, even lekker actief rennen!
Maargoed, terwijl in Nederland de kou langzaam doordringt in jullie (oude) aderen, zoek ik het binnenkort hoger op, het warme noorden. Het is weer tijd voor een nostalgische activiteit, 1 die mij vanaf het begin van mijn reis al beviel: zon, zee en strand!
ps. flipflops (Engels) zijn slippers.
Wat betreft het schoonmaken van de dakgoot, dit wilde ik doorschuiven naar een zwarte piet, maarja aangezien hier gedoe over is, moet die kleine schreeuwerd/toekomstige brandweerman maar in de dakgoot kruipen.
Een kerstkindje klinkt goed in mijn oren, aangezien die in de watten gelegd moet worden;)
Inderdaad Alie en Frans, het bereiken van de top voelt altijd geweldig, alhoewel dat soms de nodige energie vereist.
Haha, de tijd verzetten doen ze hier volgens mij niet aan, een uur/dag later of eerder maakt hier niets uit in Zuid-Amerika..
Hasta luego!
-
31 Oktober 2013 - 19:45
Thea:
Hoi Maurice,
Prachtig verhaal weer en je maakt weer van alles mee hè om nooit te vergeten, geniet er nog van!
Mooie foto's ook jammer dat je de andere kwijt bent,maar zo lang je de mooie dingen kunt herinneren blijven die zitten op je eigen harde schijf haha.
Heel veel plezier nog!
Groeten van Jan en Thea -
01 November 2013 - 08:25
De Buurman:
Goedemorgen Tarzan! Die dakgoot is volgens mij al leeg gewaaid! Het heeft hier flink gestormd, zo erg dat me de vissen bijna uit de vijver zijn gewaaid.... Hoezo mooie natuur in dat poekiepoekie land waar jij zit? Het echte natuurgeweld gebeurt gewoon in Huissen, je weet wel, dat pittoreske plaatsje in Gelderland. Het mooie stadje waar je moeder elke dag lachend weer naar de brievenbus loopt met een bosje bloemen, elke keer weer, voor de postbode in haar hand. Nee, mevrouw Janssen.... alweer geen kaartje van uw zoon.... met gebogen hoofd kijkt ze mij nog eens aan als ik weer in mijn tuin werk, en zonder wat te zeggen loopt ze dan zwijgend door naar de achterdeur. Voordat ze de klink vastpakt zie ik nog net hoe ze een traan van haar wang veegt. Je moeder praat al 2 maanden niet meer met me, met niemand trouwens, het enige wat ze doet is elke dag 2 flessen sherry naar binnen kloeken, de gemeente heeft al een glasbak voor het huis geplaatst. (wat op zich wel weer z'n goede kanten heeft, zo dichtbij!). Ik zal de situatie in de korte Loostraat niet verder uitleggen, behalve dat je ene broer een volledig nieuwe allergie heeft ontwikkeld voor alles wat met planten en bomen heeft te maken, en in de melkfabriek werkt nu, je vader op zijn werk geen kleine kinderen meer kon verdragen op zijn werk, en een lief klein brandweermannetje uit groep 1 op het toilet heeft opgesloten en die andere broer van je heeft gesolliciteerd in Forrest Gump 2!!!! Maurice....... blijf daar!!!!!!!!!! Trouw met Patricia, krijg kinderen en wordt hoofd van die Inca stam!!!!!!!!!!! Joehee!!!!!!!! gr. Stef -
03 November 2013 - 18:56
Ina.v.Vugt:
Hallo Maurice
Hier ben ik weer,een poos niet kunnen reageren, vakantie en internet lag eruit.
Maar nu weer je verslagen kunnen lezen, wat een boekwerk maak je er van, maar het blijft geweldig om te lezen hoor.
Hopelijk gaat het weer beter met je oor?
Het gaat nu wel snel hé.
Veel reis plezier.
Groet Ina -
04 November 2013 - 12:54
Hans En Marian:
Maurice
Hier maar weer eens een reactie uit het natte Huissen.
Ik bedoel met natte veel regen en niet hetgeen onze fantasierijke buurman allemaal over je moedertje
schrijft, alhoewel ik niet altijd thuis ben.
Afgelopen periode ben ik 2 keer met Frans en Alie naar Limburg (Marc) geweest om daar te helpen klussen.
Marc en Wilbertine hebben er nu weer wat paardenboxen bij en toen meteen ook voor Luuk een kachel geregeld.
Op de terugweg hebben we wat extra vee ingeslagen zodat ons kerstdiner ook weer geregeld is: 2 cavia's en een lama.
Hier houd jij immers wel van!
Als jij het recept meeneemt mag je het ook zelf klaarmaken want je moeder doet het niet.
Volgens ons heb je inmiddels alles wat je kúnt meemaken ook meegemaakt.
Het wordt hier vast saai dus zorg tegen die tijd dat je een nieuwe hobby hebt.
Voor ons is het nog even afwachten of Sinterklaas nog wel durft te komen zonder de zwarte pieten.
We wensen je nog fijne dagen toe,
genieten doe je wel!
Knuffels,
paps en mams -
04 November 2013 - 13:45
Koos:
Maurice,
Geen wonder dat je zulke avonturen beleeft. Je schrijft dat je uitleg gehad hebt over een bepaalde geestverruimende plant. Ik vraag me af of het alleen bij een uitleg gebleven is. Wat jij allemaal durft en doet.
Maurice misschien is er nog een plaatsje vrij als artiest......bij de voorstellingen van het wereldberoemde cirque du soleil !
Die wolken hè. Denk eraan, als je straks in Nederland met jouw hoofd in de wolken loopt, kom je van een koude kermis thuis.
Ik had wel wat meer eerbied verwacht voor de Amerikaanse pieper. Zogezegd de oerpieper. In Nederland is de aardappel maar steeds verder veredeld. Als je nu proeft van de eenvoud van de Boliviaanse natuur moet de oerpieper een sensatie zijn. "Back to the basic" in goed Huissens gezegd.
De ontmoeting met de condors lijkt me echt sensationeel. Heel even dacht ik nog dat je ons ging vertellen dat je een vlucht op de rug van een condor gemaakt had....het sprookje van Maurice en de condor.
Maar gelukkig je staat nog steeds stevig met je voeten op de grond.
Het laatste nieuws is dat je vader mee gaat doen met het Huissens dictee. Hoewel hij ook maar in Huissen is komen aanwaaien , hebben we grote verwachtingen van hem!
Maurice hopelijk gaat het steeds beter met het oor.
Groeten uit de stad van zon (soms), zee (pierebadje) en strand (gat van Heijting).
Koos -
04 November 2013 - 16:43
Wendy:
Hoi Maurice,
Wat heb ik toch een avontuurlijk neefje!
Zou die dat van zijn tante hebben? (ha, ha).
Je hebt bijna álles meegemaakt wat er maar méé te maken valt.
Fijn dat je zoveel plezier hebt daar in Zuid-Amerika.
Bij ons wordt het steeds rustiger.
Chris is het huis al uit en woont in een prachtig appartement in Nijmegen met uitzicht op de Waalbrug en de Ooypolder.
Hij heeft het erg naar zijn zin.
Michelle gaat over 4 weken naar Angeren verhuizen samen met Nick.
Dan wordt het dus stil op de Zandkamp.
Maurice, nog lekker genieten daar en wij genieten weer van je verhalen,
groetjes, Wendy.
-
06 November 2013 - 22:15
Annelies:
Ha Maurice,
Mooi om al die verslagen te lezen en ons mee te laten genieten van je avonturen.
Alles kwam iedere keer weer op z'n pootjes terecht maar het moest wel een keertje fout gaan, joh! Jammer dat je nou heel wat mooie foto's moet missen maar met al die contacten die je daar opgedaan hebt komt het met de toeristische kiekjes wel weer goed. Jammer dat we dus nooit zullen weten hoe die Patricia er uit ziet....
Dapper dat je alles van de lokale gerechten probeert, maar je gaat je ouders en broer als je thuis bent toch niet verrassen met een etentje met cavia als hoofdgerecht?
Kun je je trouwens nog wel herinneren hoe erwtensoep of boerenkool smaakt? Ook lekker hoor!
Hoorde van je moeder dat je een tas met medicijnen hebt gekregen voor je oorpijn. Neem die pillen alleen in overleg met haar dan komt het met je oor vast weer goed!
Maurice, blijf genieten van al het moois dat je tegenkomt en pas goed op jezelf.
We zijn benieuwd waar het volgende verslag vandaan komt.
Groetjes ook van Ties en Martijn
-
09 November 2013 - 10:09
Michelle:
wauw,, wat een verhaal weer maurice.
De machu picchu.. gaaf zeg!
en die jungletocht..een beetje als expeditie Robinson.
Mooie foto's ook (via FaceBook)
Pas goed op je zelf, en veel plezier nog!
Groetjes Michelle! -
10 November 2013 - 10:21
Willy:
Hoi Maurice,
Hoe kan dat nou dat jij iets bent verloren???? En dat het niet bij je wordt teruggebracht.... dat is vreemd!! Heb je al eerder aan iets gesnoven voordat je oorpijn kreeg of was je nog in hogere sferen in gedachten bij je vriendinnetje. Bijna niet te geloven dat jij wat bent kwijtgeraakt. Wellicht heeft er een aap iets uit jouw zakken gegraaid, het is beslist niet je eigen schuld. Maar je kunt ermee leven begrijp ik.
Het is nog steeds heel leuk om jouw verslagen te lezen; straks zijn we allemaal verslaafd aan het lezen van die capriolen en het avontuurlijke leven van jou. En dan ben je weer hier, moeten wij afkicken en kijken naar jouw saaie leven hier in Holland. Het is zorgelijk allemaal ,hoe moet dat in Huissen met al dat vlees???? dat je vader ingeslagen heeft???.
Ik heb nog niks gehoord over een andere datum van thuiskomen, voorlopig kun je dus nog 5 weken genieten.
Doe dat dan maar. Ik heb tegen je moeder en Luuk gezegd dat ze ook naar Lima moeten gaan een paar weken maar nee hoor; niks geen moederliefde/broederliefde te bespeuren; ze blijven gewoon hier zitten wachten tot jij komt en da's ook vreemd. Wel de mond vol van Maurice maar niks geen avontuurlijke aard om je tegemoet te komen. Dan moeten ze maar een os gaan braden en is dat twijfelachtig kun je altijd nog naar onze John met zijn kookpot.
Groeten Willy -
14 Juli 2017 - 08:29
Gerd:
Hallo , ik vertrek op 3 september naar Peru . Mijn vraag is of je soms een melk fabriekje hebt tegen gekomen en uit gebaat zijn door Belgen ? Zou je nog de naam weten ? Dank je en lieve groetjes Gerd
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
