van alles en nog wat

Allereerst, het vergaat mij goed! De typhoon belaagt mij nauwelijks.
Het vrijwilligerswerk zit er inmiddels op. Vrijheid en blijheid. Ik heb weer goede daden verricht en verdien daarom een korte vakantie, die nu al voorbij vliegt.
De modules voor toeristen hebben we afgerond en getest op een school in de sloppenwijken. Ondanks dat de kinderen erg druk waren en nauwelijks stil konden zitten was het een succes. Ons doel was bereikt: ze iets bijbrengen en ze vermaken!
Als afsluiting hebben wij nog een radio interview gegeven over het vrijwilligerswerk, een leuk extraatje en als hoop om enigszins anderen te motiveren, danwel onze inzet te tonen voor de Filipijnen.

Bonifacio, een rijker district ietwat verder verwijderd van Cubao, waar ik mij momenteel bevind. Luxe en veiligheid ontbreekt totaal niet daar. Camera's begluren je van alle kanten, vele politieagenten patrouilleren en mensen lopen er deftig bij. Straten zijn schoon, heel en veilig en natuurlijk is er veel groen aanwezig.
Ik mocht een blik opvangen van een optocht. Meerdere prachtig versierde wagens, met paarden kwamen voorbij. Het leek wel carnaval. Een meisje, Christina, dat daar woont leidde mij rond en liet de bezienswaardigheden zien.
Ik heb ook nog een wand beklommen, waardoor mijn armen behoorlijk waren verzuurd, maar gaaf was het zeker. Het frapante was dat dit gewoon in een groot winkelcentrum was. Een verrukkelijk zelf samengesteld chocolade ijsje maakte deze dag tot een dag die de geschiedenisboeken in gaat.

Om even te vluchten uit al dat drukke stadsleven ben ik samen met Koen en Mark naar Anilao afgereisd om een duikcursus te doen. 6 duiken in twee dagen. Het was erg bijzonder om in de geheimzinnige onderwaterwereld te treden. Ik heb o.a een groen zeeschildpad gespot, gezwommen met allerlei Nemo visjes die brood uit je hand aten, paarse zeesterren en vele andere visjes. Uiteindelijk zijn we 21m diep gegaan, best apart om zo diep te zijn als je erover nadenkt,
Slapen deden we in een tentje, op de harde ondergrond. Hanengekraai hield ons al vanaf 2 uur 's nachts wakker en vogels tjielpten in de rondte, maar een mooie ervaring was het absoluut.

Cultuur gedoe
De veelal kleine Filipijntjes kunnen een trucje. Zichzelf opvouwen tot het formaat van een propje en zitten als een kip. Gehurkt, voeten plat op de vloer en dan als een poephouding de bips naar achteren. Je ziet het overal, op straat, op het platteland of in een bus.
Kerken hebben een poppenkast uitstraling. Het ziet er uit alsof ze gebouwd zijn van plastic, een manier die ik voorheen nog nooit gezien heb. De meeste Filipijnen zijn er zondags te vinden, ook jongeren.
Karaoke is HET vermaakspel voor Filipijnen. Overal wordt karoake gedaan, in supermarkten, op verjaardagen, op straat of in restaurants. Iedereen mag fijn meegenieten van de vaak valse geluiden. Vreemd, want normaal gesproken is men erg verlegen, maar bij karoake gaan ze helemaal los.

Mijn laatste activiteit was een surfweekend, heel nice. Surfen met locals en uiteraard ook eten met ze. Rijst met kippenvoeten (teentjes kluiven). - vette troep.
Een keer was ik iets te fanatiek met surfen toen ik mij bij de pro's wilde aansluiten en 3 liter zeezout binnenkreeg en 5 keer over de kop ging. Net iets te hoge golven, maar gelukkig overleefde ik het na wat geproest. Helaas moest ik wel 1 dag eerder terug Manila vanwege de typhoon.
De kracht van de typhoon valt reuzemee tot nu toe, slechts wat regen.

Woensdag ga ik naar Palawan, een prachtig eiland dat veel recreatie te bieden heeft. Zin in!!
Groetjes